Сюжэталогія апавядання «Маленькая жанчына» К. Чорнага як сродак выяўлення антываеннага пафасу і філасофска-антрапалагічнай прасторы твора

Abstract

Апавяданне «Маленькая жанчына» інтэрпрэтуецца з пункту гледжання спалучэння мікракосма і макракосма ў сэнсавай сферы твора. Структура сюжэта невялікага па памерах тэкста ў лінейным разглядзе здаецца простай, але яго філасофска-антрапалагічная прастора мае некалькі ўзроўняў. Вечныя тэмы дзяцінства і даросласці, вайны і міра, жыцця і смерці сплятаюцца ў выкарыстаным пісьменнікам хранатопе. Сімвалічная і архетыпічная насычанасць дазваляюць адчувальна выявіць антываенны пафас і падкрэсліць ролю выбара чалавека.